Mijn reis naar en tijdens de Marathon van Rotterdam 2023!
Het begon allemaal 10 jaar geleden, mijn eerste 10 km tijdens de 20 van Alphen. Het idee om mee te doen kwam van een vriendin, ik was toen niet erg sportief. Na een aantal maanden trainen, liep ik met plezier mijn eerste hardloopevent. Dit deed ik nog een aantal keer en bereide het uit met andere hardloopevents zoals de Dam tot Dam, de 20 van Alphen en de halve marathon van Amersfoort. Trainen deed ik altijd zelfstandig (met een schema van internet) en incidenteel met een
vriendin.
Het ging me prima af, mijn tempo bleef constant. Af en toe droomde ik van een marathon..... Ooit zal ik dat wel willen, maar de motivatie om er zoveel voor te laten vond ik te groot.........
Vorig jaar vertelde een vriendin vol enthousiasme over coaching van Maratom Hardloopbegeleiding. Ik dacht laat ik het ook eens proberen en ik vroeg Tom of hij mij kon helpen met versnellen voor de Dam tot Dam loop. Door de afwisseling erin en maatwerk waren de trainingen niet saai en bovenal ging het hardlopen me steeds gemakkelijker af. Mijn snelheid nam toe.
In oktober 2022 stelde weer dezelfde vriendin als 10 jaar geleden voor om de Marathon van Rotterdam te lopen.... Het ging meer kriebelen, maar de twijfel sloeg ook gelijk toe... Kan ik dit wel? En daarbij had ik nog 2 vakanties gepland staan; in december een maand naar Colombia en in maart een week wintersport. Met deze vraag ging ik naar Tom, hij had er wel vertrouwen in en we spraken af om te beginnen met trainen en het aan te kijken. Na een aantal weken trainen en (online) coaching had ik er ook vertrouwen in en eind november schreef ik me in voor de Marathon.
Na een heerlijke reis herstarten ik in januari met uitgeruste benen de trainingen voor drie keer per week. Deze waren opnieuw afwisselend, zelfs tijdens de lange duurloop (2x 30 km) was het een afwisselende training. Door de interval trainingen verbeterde mijn conditie en uithoudingsvermogen aanzienlijk. Waar ik tijdens mijn eigen trainingen altijd op zag tegen interval, keek ik er bij Tom's schema juist naar uit. Naast het maken van persoonlijke schema's, adviseerde Tom ook in fitness oefeningen, voeding voor en tijdens het lopen en gaf hij tips om makkelijker te lopen (cadans verhogen). Het was echt heel fijn om niet alles zelf te hoeven uitzoeken en Tom te volgen. Het enige wat ik nog moest doen was hardlopen 😉.
De laatste maand heb ik me volledig gefocust op het hardlopen, goed herstellen, even geen wijn en bewuste keuzes maken qua voeding. ' Leuke dingen moeten laten', is iets waar ik eerder tegen op zag maar het is me ontzettend goed bevallen. Ik heb me onwijs fit gevoeld, dit is ook heel leuk!
En toen was het op 16 april 2023 zover... De Marathon van Rotterdam.
De week ervoor tel ik af, verbeeld ik nog een keer het parcours en maak ik een eet schema. Vanaf vrijdag koolhydraten stapelen; dus wit brood, witte rijst en witte pasta... vet en vezels vermijden en voldoende water drinken. Tot zaterdag middag heb ik vooral gezonde zenuwen, de avond ervoor toch wat meer nerveuze zenuwen... In het start vak sloegen deze weer om naar adrenaline, mede door de stem van Lee Towers zingend ' you never walk alone'. Wat een verbinding!
Onder het genot van de feestelijke aanmoedigingen van het publiek ga ik van start. Het eerste stuk rondom en over de Erasmusbrug is overweldigend. Mijn adrenaline stijgt, kom maar op met de volgende 40 km. Daarna de volgende trots van Rotterdam, de kuip! De rest van Zuid is afwisselend in drukte langst de kant. Tijdens de rustige stukken heb ik het wel wat zwaarder. Zeker ook omdat het kouder is dan verwacht, gelukkig geven de gelletjes me ieder half uur (interne) warmte. Naarmate de Erasmusbrug (25km) en Noord dichterbij komen, wordt het drukker. Het publiek (en zeker ' mijn' publiek) zorgen steeds voor een adrenaline kick. De benen worden zwaarder, maar ik besluit vooral te gaan genieten van alles om mij heen. Dit was een goede beslissing, een goede afleiding van de zware benen. Na de drukte vanaf de Erasmusbrug tot en met Blaak en de Boezemstraat komt het door vele gevreesde stuk rondom Kralingseplas... Ik vind het eerste stuk eigenlijk wel lekker, even ont-prikkelen 😉. Voordat ik me bewust word van de 30 km in mijn benen, verschijnen de aanmoediging van mijn ouders (die in Cyprus zitten) en vriendinnen op GIGA-grootte tv schermen. Ik moet een traantje wegpikken en bovenal geeft het me weer een enorme boost om door te gaan. De laatste 10 km loop ik met een BIG SMILE, alles is overweldigend. Het idee dat ik zover ben, de gemoedelijkheid onder de lopers, het publiek, de mensen die sinaasappels en bananen uitdelen, de muziek en de aanmoedig die ik van Bas, mijn familie en vrienden krijg. En dan komt het laatste stuk, de Coolsingel. Rijen dik aan mensen en al snel zie ik mijn fans (zo voelt het inmiddels wel) staan. Zij geven mij het laatste zetje en met een nog een grotere BIG SMILE en kippenvel over heel mijn lichaam stap ik de finish over. I DID IT!!
Nu ik stil sta voel ik hoe zwaar mijn benen het hebben. Maar ik kan alleen maar lachen. Ik sta te stuiteren (naja figuurlijk dan) van de adrenaline. Samen met mijn fans geniet ik na van deze overweldigende run onder het genot van een biertje en de bruisende stad.
Wat een ervaring,
Een ervaring waarin ik heb geleerd dat je lichaam zoveel meer kan dan je denkt
Een ervaring waarin ik heb geleerd dat je mind je kan maken
(Pipi heeft gelijk... zeg en denk vaker 'Ik heb het nog nooit geprobeerd, dus ik denk wel dat ik het kan')
Een ervaring waarin ik het geleerd 'Never walk alone'.
Ik ben trots en gezegend!
Comments